Chapo: "Klimaatverandering raakt ons allemaal"

De president van Mozambique benadrukt dat klimaatverandering geen invloed heeft op rijke of arme landen, maar op de hele planeet. Daarom moet het multilateralisme worden versterkt om deze wereldwijde uitdaging het hoofd te kunnen bieden.

"Klimaatverandering is niet kiezen tussen arm en rijk, ontwikkeld en onontwikkeld, ontwikkeld en ontwikkelingslanden. Klimaatverandering raakt ons allemaal. Het is belangrijk dat zowel landen als mensen dit begrijpen", aldus Daniel Chapo in een interview met persbureau Lusa in Sevilla, waar hij deelneemt aan de 4e Internationale Conferentie over Financiering voor Ontwikkeling van de Verenigde Naties.

Daniel Chapo benadrukte dat om klimaatverandering en de gevolgen daarvan tot een minimum te beperken, wereldwijde eenheid nodig is en dat gemeenschappelijke mechanismen moeten worden gevonden.

"Het teken is dat we allemaal gaan sterven", zei de president van Mozambique, die erop hamerde dat als er in de meest kwetsbare landen en ontwikkelingslanden geen actie wordt ondernomen op het gebied van klimaat en "klimaatfinanciering", de rest van de planeet uiteindelijk de gevolgen zal ondervinden.

De 192 lidstaten van de VN die maandag in Sevilla aanwezig waren, hebben bij aanvang van de conferentie het document "Sevilla Commitment" aangenomen. Daarin nemen zij voor het komende decennium verbintenissen aan op het gebied van internationale samenwerking en financiering voor ontwikkeling. Volgens de VN is er momenteel sprake van een tekort van vier biljoen dollar (ongeveer 3,4 biljoen euro) per jaar.

Daniel Chapo verwelkomde de conferentie en de inhoud van dit document, aangezien het juist “het belang van multilateralisme herhaalt”, in een tijd waarin “een golf van nationalisme” en “een stroming die niet erg gelooft in multilateralisme” in de wereld groeien.

"Geen enkel land kan zich in isolatie ontwikkelen. Het is erg belangrijk om multilaterale financieringsmechanismen te hebben, omdat ze de wereld laten begrijpen waar we naartoe gaan en welke oplossingen we kunnen bieden", zei hij.

Daniel Chapo benadrukte dat hij bilateralisme niet onderwaardeert of belangrijk vindt: "Ik blijf geloven dat beide paden erg belangrijk zijn voor de ontwikkeling van de wereld."

“Daarom is de ‘Commitment van Sevilla’ in deze zin erg belangrijk, het onderstreept het belang van multilateralisme en wij geloven dat we op beide sporen moeten blijven werken”, benadrukte hij.

De president van Mozambique presenteerde op deze VN-conferentie een voorstel om een ​​“wereldwijd partnerschap voor klimaatfinanciering” te creëren , met de oprichting van een “klimaatfonds” dat “alle landen, inclusief de zogenaamde ontwikkelde en ontwikkelingslanden, in staat stelt projecten uit te voeren die minder schade aan de ozonlaag veroorzaken”.

Dit door Mozambique voorgestelde klimaatfonds, legde Daniel Chapo uit, zou ook een ander perspectief hebben, namelijk dat van ‘de geografie is niet eerlijk’ of van ‘compensatie’. Er zijn namelijk landen die meer hebben bijgedragen en blijven bijdragen aan vervuilende emissies en klimaatverandering, maar de gevolgen zijn voor iedereen, zelfs of vooral voor degenen die weinig of niets hebben bijgedragen aan de milieucrisis.

Dit is het geval voor Mozambique, een land aan de kust van de Indische Oceaan dat “cyclisch lijdt” onder extreme weersomstandigheden, zoals overstromingen of hogedrukgebieden, die “infrastructuur, publieke en private activa” verwoesten en lokale gemeenschappen “al kwetsbaar maken voor een situatie van extreme armoede”.

"Als ik het over klimaatfinanciering heb, bedoel ik dat vanuit twee perspectieven. Ten eerste moet er een soort compensatie komen, in de zin dat degenen die meer uitstoten daadwerkelijk een manier kunnen vinden om de schade van anderen die geografisch kwetsbaarder zijn, te minimaliseren of te compenseren", legde Daniel Chapo uit, die bijvoorbeeld pleitte voor meer projecten en overeenkomsten om staatsschulden van ontwikkelingslanden om te zetten in groene projecten, bijvoorbeeld op het gebied van energie.

In deze context pleitte hij voor de oprichting van nieuwe multilaterale of nationale ontwikkelingsbanken die zich op deze doelstellingen zouden richten en die de fondsen uit het door Mozambique voorgestelde mondiale ‘klimaatfonds’ zouden beheren, in samenwerking met de particuliere sector.

De Verenigde Staten, het land dat het meest bijdraagt ​​aan internationale publieke ontwikkelingshulp, werd buiten de 'Sevilla Commitment' gelaten . Daarentegen bezochten ongeveer 60 staatshoofden en regeringsleiders van de 193 VN-landen, de meesten uit ontwikkelingslanden, Sevilla, wat een duidelijk onevenwicht creëerde in de vertegenwoordiging op hoog niveau ten opzichte van de rijkste landen.

Daniel Chapo benadrukte dat alle VN-landen, behalve de VS, vertegenwoordigd waren in Sevilla, dat "de aanwezigheid van de staatshoofden van de ontwikkelingslanden een sterk teken is van het belang van multilateralisme" en dat het document "Sevilla Commitment" uitgebreid met alle leden van de Verenigde Naties was onderhandeld tijdens de technische vergaderingen die aan deze conferentie voorafgingen, die hij als "zeer belangrijk" beschouwde.